معرفی سیستم های آب بندی بتن waterproofing
 
آب به عنوان یک عامل آسیب رسان 
 
بتن تنها مصالحی نیست که در فرایند های فیزیکی و شیمیایی آسیب دیدگی مرتبط با آب صدمه می
بیند . نفوذ آب به داخل سازه های بتنی یکی از معضلات آنهاست . مهندسی بتن در مورد تراوایی خمیر سیمان بدین گونه است که به طور کلی ، وقتی نسبت آب به سیمان زیاد و  درجه هیدراتاسیون کم باشد ، خمیر سیمان تخلخل مویینگی زیادی خواهد داشت و شامل تعداد زیادی از منافذ بزرگ و کاملا به هم متصل می شود و در نتیجه تراوایی آن زیاد خواهد بود . با پیشرفت هیدراتاسیون ، اندازه بسیاری از منافذ کاهش یافته ( مثلا به 100mm  یا کمتر ) ,  و همچنین اتصال زنجیریشان را از دست خواهند داد و در نتیجه تراوایی شان کاهش خواهد یافت . ( لازم به ذکر است که تراوایی مصالح سنگی و ریز ترک های ناحیه اتصال نیز در این مسئله به میزان زیادی تاثیر گذار هستند ) از نظر محدود کردن آسیب دیدگی بتن، در حقیقت مناسبتر آن است که از اصطلاح بتن غیر قابل نفوذ  Water Impermeable  استفاده گردد . زیرا امکان آب بندی مطلق در مخلوط نامتجانسی همچون بتن به سختی میسر می باشد. بدین معنی که اگر حجم رطوبت نفوذ یافته در جسم بتن در سطح مجاور هوا تبخیر شود و در زمان تجزیه و تحلیل رطوبت هیچ صدمه ای ایجاد نشود در این صورت طبق استاندارد کاربردی ساختمان  (ASTM)  به چنین بتنی بتن آب بند ( آب کیپ یا ناتراوا) گفته می شود این موضوع در خصوص سازه های نگهداری مایعات از اهمیت بیشتری برخوردار است. لذا آب بندی سازه های بتنی از اهمیت ویژه ای برخوردار است . 

: آب بندی سازه های بتنی را می توان به دو صورت انجام داد

( آب بندی اولیه ( در حین ساخت و بتن ریزی 
این روش با استفاده از مواد افزودنی مناسب وارائه طرح اختلاط بتن مصرفی و قرار دادن واتراستاپ در درزهای اجرایی یا انبساطی و رعایت نکات مهم فنی و اجرایی انجام می گیرد . لازم به ذکر است که آب بندی سازه های بتنی در این مرحله اقتصادی ترین و بهترین روش است . و از دیدگاه مهندسی بتن بیشترین توجیه را داشته . مواد افزودنی مناسب جهت استفاده در این مرحله عبارتند از :
  • روان کننده ها 
   استفاده از مواد روان کننده ، باعث کاهش نسبت آب به سیمان و افزایش سهولت متراکم سازی بتن شده و این مورد به نوبه خود باعث کاهش قطر لوله های مویینه ، افزایش وزن مخصوص ، تراکم بتن و در نتیجه سبب کاهش نفوذ پذیری و آب بندی بتن می شود. 
این افزودنی با لغزنده کردن سطوح داخلی لوله های مویین درون بتن بواسطه از میان بردن نفوذ آب ازطریق خاصیت اسمزی نفوذ پذیری بتن را کاهش و موجب آب بندی بتن می گردد. 
  • مواد حباب هوازا 
  قطع لوله های مویینه با ایجاد حباب های ریز هوا در جهت آب بندی بتن از دیگر خصوصیات یک افزودنی مناسب جهت آب بندی است .
واکنش مواد پوزولانی قابلیت اصلاح شرایط منفذی بتن را داشته و تراوایی بتن را کاهش می دهد . 
  • مواد افزودنی چند منظوره 
(Multi-Functional)  
 
بدلیل عملکرد چند کاره باعث افزایش مقاومت فشاری و دوام بتن می شود 
.  بهبود خواص پمپ پذیری بدلیل خاصیت روان کنندگی آن از دیگر مزایای استفاده از این نوع افزودنیها می باشد
 
نتیجه آنکه برای آب بندی یک سازه بتنی در حین ساخت دو کار اساسی را بایستی انجام داد .
                    آب بند نمودن ساختار جسم بتن 
                     آب بند نمودن درزه ها (اجرایی و انبساطی) در سازه بتنی 
 
I – آب بند نمودن ساختار جسم بتن
اصلاح ساختار بتن جهت آب بندی شامل تراکم ، توسعه دوام و ایجاد مقداری حباب هوا می باشد که با رعایت نکات زیر حاصل می گردد : 
1- اصلاح منحنی دانه بندی و کنترل میزان ذرات ریز دانه به این معنی که میزان سیمان ، مواد افزودنی پودری (میکروسیلیکا) و نرم دانه مصالح سنگی (عبوری از الک 100#) جمعاً در هر متر مکعب حداقل 400 کیلوگرم باشد                       
2- کاهش نسبت آب به سیمان                                                                                
3- افزایش نرخ هیدراتاسیون 
4- دقت در مراحل اجرا ( جلوگیری از ایجاد درزهای اجرایی و کرموشدگی) 
امروزه تمایل به ساخت سازه های بتنی غیر قابل نفوذ با ضخامت پایین با رعایت نمودن شرایط فوق زیاد می باشد که حداقل ضخامت  بتن 15 سانتی متر بوده با شرط محدود نمودن عرض ترکها. 
قوام یا کار پذیری را نیز می توان با اضافه نمودن مواد افزودنی شیمیایی و پودر سیلیکا فیوم اصلاح نمود . کیفیت بتن آب کیپ را می بایست در زمان اختلاط مناسب مورد بررسی قرار داد .لایه نهایی بتن به منظور آب کیپ بودن بسیار حائز اهمیت است که بطور کامل هیدراته شده و متخلخل باقی نماند و تحت شرایط نرمال عمل آوری شود از طرف دیگر به دلیل قطع شدن لوله های مویینه توسط حبابهای هوا امکان عبور و انتقال رطوبت و آب بسیار کم می شود و بتن آب کیپ ) آب بند ) یا ناتروا بوجود می آید. 
 
در این مرحله افزودنیهای آب بند کننده می بایست دارای خواص کلی ذیل باشد: 
الف – دارای خاصیت کاهش دهندگی نفوذ پذیری آب (Permeability Reducer )
ب-  خاصیت دفع کنندگی آب یا آب گریز / دور کننده آب ((Water –Repellent 
 
II – آب بند نمودن درزه های اجرایی و انبساطی در سازه بتنی:
سازه آب بند می بایست دارای شرایط زیر باشد 
1- درزهای اجرائی تا آنجائیکه ممکن است موجود نباشد و چنانچه وجودشان اجتناب ناپذیر باشد می بایست برای آببندی درز از واتر استاپ نوع تخت استفاده نمود.
2- برای آببندی درزهای اجرایی محل اتصال کف به دیواره از واتر استاپ نوع تخت در داخل پاشنه استفاده شده و توسط گیره کار گذارده شود .
3- برای آببندی درزهای انبساطی از واتر استاپ نوع حفره دار که قابلیت انعطاف پذیری تقریبا بالایی را دارا باشد استفاده نمود .
 
 آبندی ثانویه ( پس از بتن ریزی ) 
اساس این روش ایجاد یک لایه آب بند  بر روی سطح بتن است . در این روش ملات امولسیون پلیمری در یک یا چند لایه و با رعایت نکات فنی روی سطوح به اجرا در می آید . این ملات دارای طرح اختلاط خاصی است و با تشکیل فیلم پلیمری درون آن ، این مواد باعث ایجاد یک پرده انعطاف پذیر و مقاوم آب بند بصورت  :پوششی بر  روی سطح بتن می شود . که به سیستم آب ها بندی ذیل تقسیم می گردند : 
  •  سیستم آب بندی غشایی 
  • سیستم آب بندی نفوذگر کریستال شونده
  •  
  • سیستم آب بندی غشایی : 
یکی از پیش نیازهای اساسی این سیستم آماده سازی زیرکار می باشد که با مضرس کردن کلیه سطوح صاف و صیقلی آغاز می گردد. سپس باید کلیه ترکها و درزهای اجرائی از قبیل محلهای قطع بتن ریزی بصورت جناقی (V)  تا رسیدن به یک بتن سالم و بی نقص (Virgin Concrete) حداقل با عمق و عرض 5 سانتیمتر شکافته شود.
لازم است که تمام قسمتهای کرمو شده نیز تا رسیدن به سطح بتنی متراکم و یکنواخت تخلیه گردد. 
پیش از اجرای لایه آب بندی ضمن شستشوی کامل سطوح از گرد و غبار موجود، تمام قطعات سست و لق از سطح بتن باید جدا گردند. همچنین در این روش برای چسبندگی بهتر لایه آب بند به سطح زیر کار استفاده از چسب رابط پلیمری الزامی می باشد. اجرای لایه های نازک و متراکم ملات پلیمری آببند لحظاتی پس از زدن چسب رابط به سطح دیواره آغاز گشته و تا لایه نهائی که باید کاملاً لیسه گردد ادامه پیدا می کند.
در این روش درخاتمه عملیات با کمک چسب اپوکسی اطراف لوله های ورودی و خروجی و کلیه قطعات فلزی الحاقی درون مخزن نیز آببند می گردد.
از جمله انواع پوشش های آب بندی غشایی بتن می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
پوشش آب بندی کننده نفوذگر و کریستال شونده بتن
پوشش آب بند کننده  پلیمری سیمانی دو جزئی بتن
پوشش آب بند کننده پلی یورتان و اپوکسی بتن
پوشش آب بند کننده پلی یروتان بتن
پوشش آب بند کننده اکرولیکی بتن
پوشش آب کننده سیلوکسان بتن
پوشش آب بند رنگ های پلیمری کلر دار
 
رنگ های آب بند پلیمری کلر دار: استفاده از این نوع رنگ ها برای هر دوی استخرهای سرپوشیده و سرباز بسیار متداول است. این رنگ ها معمولا متشکل از پلیمر کلردار، مواد نرم کننده، رنگدانه های خنثی و یک عامل ضخیم کننده یا ژله مانند هستند. استفاده از این نوع رنگ ها به سادگی امکان پذیر است. ضمن آنکه این رنگ ها قابلیت دوام، مقاومت شیمیایی و چسبندگی مناسبی دارند. یکی از معایب این نوع رنگ ها آن است که سازندگان آن ها معمولا توصیه می کنند که رنگ در محدوده دما و رطوبت مشخصی باقی بماند که این مشخصه در استخرهای سرباز کمی دور از دسترس است.
عمر مفید این رنگ ها به عوامل متعددی مانند سرباز یا سرپوشیده بودن استخر، وضعیت تصفیه آب استخر، نحوه تمیز کردن و نگهداری از استخر و عواملی از این دست بستگی دارد. البته به عنوان یک قاعده تقریبی عمر مفید این رنگ ها برای استخرهای سرباز را تقریبا چهار سال و برای استخرهای سرپوشیده تقریبا هفت سال پیش بینی می کنند.
روکش های آب بند اکریلیک، اپوکسی و پلی یورتان : این رنگ ها معمولا در محدود استاندارد تولید می شوند و نتیجه مطلوبی را به همراه دارند. رزین های اپوکسی و پلی یورتان به شدت به سطوح بتنی، اندودکاری شده و روکش های کف می چسبند. عمر مفید این رنگ ها برای استخرهای سرباز تقریبا پنج تا هفت سال و برای استخرهای سرپوشیده بین هفت تا ده سال پیش بینی می شود. عوامل مهمی که در هنگام استفاده از این نوع رنگ ها باید رعایت شود عبارتند از:
درصد رزین مورد استفاده در رنگ دقیقا باید بر مبنای توصیه های سازنده باشد.
کیفیت آماده سازی لایه زیرین نقش بسیار مهمی در کیفیت نهایی رنگ دارد که در این زمینه باید به دستورالعمل های تولید کننده رنگ توجه شود.
رزین های اپوکسی قابلیت دوام بسیار بالایی دارند و سطح هموار و کاشی مانندی را ایجاد می کنند. این رزین ها مقاومت بسیار بالایی در برابر مواد شیمیایی داشته و احتمال رشد جلبک ها بر روی آن ها حداقل است. روکش های اپوکسی را می توان با ضخامت های بالا نیز مورد استفاده قرار داد. این ویژگی به ویژه برای استخرهای اندود کاری شده که چندین بار اسیدشویی شده اند یک مزیت به شمار می رود. روکش های اپوکسی به ویژه برای استخرهای فایبر گلاس بسیار مناسب هستند. چرا که این رنگ ها خیلی زود با سطح فایبر گلاس چسبیده و لایه بسیار پایدار و با دوامی را تشکیل می دهند.
رنگ های آب بند اکریلیک با پایه آبی : نیز یکی از روکش های نسبتا جدید هستند که در استخر ها نیز مورد استفاده قرار می گیرند. مزیت اصلی این روکش ها آن است که می توان آن ها را بر روی سطوح مرطوب نیز مورد استفاده قرار داد و با آب و صابون به راحتی پاک می شود. از دیگر مزایای این رنگ ها می توان به پایداری رنگ،  مقاومت بالا در برابر اشعه فرابنفش و قیمت مناسب اشاره کرد. اما این رنگ ها در نوع خود معایبی نیز دارند. برای مثال روکش های اکریلیک به دلیل سطوح همواری که دارند معمولا به راحتی دچار لکه می شوند. ضمن آنکه عمر مفید این روکش ها نسبت به انواع دیگر روکش ها پایین است و در صورت استفاده دایمی از استخر گاهی لازم می شود سالی یکبار پوسته استخر مجددا رنگ شود.
رنگ های آب بند با پایه سیمان: پایه تمامی این رنگ ها سیمان پرتلند رنگی یا سفید است که به آن ها مواد کاتالیزور، مواد ضد آب و مواد پرکننده اضافه می شود. در حالت معمول این رنگ ها نمای مات و کدری را ایجاد می کنند. این نوع رنگ ها به ویژه برای استخرهای بتنی و سطح اندودکاری مناسب هستند. همچنین این رنگ ها به دلیل هزینه پایین و سادگی مصرف معمولا برای استخرهای خانگی و عمومی که بودجه محدودی برای ساخت دارند به کار می روند. این رنگ ها را می توان بر روی بسیاری از سطوح تزیین شده استفاده کرد. برای سطوح پرغبار آلود و جاذب نیز ابتدا از یک لایه روکش اولیه پایدارکننده استفاده می شود و سپس رنگ بر روی آن اضافه می شود.

سیستم آب بند نفوذگر کریستال شونده

مواد نفوذگر کریستال شونده بر پایه مواد سیمانی و مواد شیمیایی واکنش پذیر است. این مواد با ایجاد واکنش شیمیایی، بتن را از عمق آببندی می نمایند. تأثیر آب بندی ناشی از دو واکنش ساده است واکنش شیمیایی و واکنش فیزیکی. بتن طبیعت شیمیایی دارد. زمانیکه ذرات سیمان هیدراته می شوند واکنش بین آب و سیمان منجر به سخت شدن بتن و تشکیل توده صلب می شود. همچنین این واکنش محصولات فرعی تولید می نماید که  بصورت آهک آزاد 5/3 % وزنی بتن را شامل می شوند در منافذ موجود هستند و در حالت سکون در بتن می مانند.
آب بندی کریستالی دسته دیگری از مواد شیمیایی را به مخلوط بتن  می افزاید. زمانیکه مواد نفوذگر کریستال شونده در تماس با بتن قرار می گیرند عوامل فعال آنها شروع به نفوذ در منافذ مویین بتن می نمایند و فرآیند انتشار شیمیایی اتفاق می افتد. تئوری پشت انتشار، مهاجرت محلول با دانسیته بالاتر به سمت محلول با دانسیته پائین تر تا زمان تعدیل است. بنابراین زمانی که بتن پیش از اعمال  سیستم آب بندی با آب اشباع است یک محلول با دانسیته شیمیایی پائین صورت گرفته و آب بندی کریستالی بر بتن اعمال می شود محلول با دانسیته شیمیایی بالا در سطح تشکیل می شود و فرایند انتشار شیمیایی را راه اندازی می کند. مواد شیمیایی آب بندی کریستالی باید به سمت آب ( محلول با دانسیته پائین ) مهاجرت نمایند تا محلول تعدیل شود.

مواد شیمیایی آب بندی کریستالی در بتن پخش می شوند و در دسترس محصول جانبی هیدراسیون بتن قرار گرفته و به واکنش شیمیایی اجازه وقوع می دهند. وقتی این دو گروه مواد شیمیایی ـ محصول جانبی هیدراسیون سیمان و مواد کریستالی ـ در حضور رطوبت در کنار هم قرار می گیرند واکنش شیمیایی اتفاق می افتد. در اثر این واکنش میلیون ها کریستال نامحلول تشکیل شده و لوله های مویین، ترکها و منافذ را مسدود می کنند. تشکیل این ساختار کریستالی تنها در حضور رطوبت اتفاق می افتد و لذا در منافذ، مجراهای موئینه و ترکهای حاصل از جمع شدگی تشکیل می شود. با ورود آب، آببندی کریستالی شکل می گیرد و سوراخها، منافذ و ترکها را آببند می کند. مواد نفوذگر کریستال شونده بصورت یکپارچه با بتن درآمده و بتن را جزئی از سیستم آببندی می کنند. ساختار کریستالی تشکیل شده و با ادامه انتقال مواد شیمیایی به آب، این رشته کریستالی بلندتر می شود. واکنش تا اتمام مواد شیمیایی کریستالی یا اتمام آب ادامه می یابد.مواد کریستال شونده به صور مختلف قابل مصرف هستند. فرم مایع آن به عنوان افزودنی آببند کننده بتن استفاده شده و به مخلوط بتن در حین پروسه بچینگ پلانت و یا به تراک میکسر مجهز در سایت افزوده می شود. فرم پودری آن بصورت پاشش خشک بر سطوح بتنی افقی تازه و یا بصورت مخلوط با آب به عنوان پوشش بر سطوح بتنی قدیمی و جدید ( اعم از افقی و یا عمودی ) قابل مصرف است.   

بدلیل مقاومت بالای این سیستم ها در برابر فشار هیدرواستاتیک مثبت و منفی، سیستم آب بندی نفوذگر کریستال شونده، مطمئن ترین سیستم در آببندی و محافظت مخازن آب، تصفیه خانه های فاضلاب، تونلها، منهولها و چاله شیرها (valve pits)، سازه های زیرزمینی، دیوارهای حائل و ... می باشد.
تکنولوژی کریستال شونده دوام و کارائی سازه های بتنی را افزایش داده و هزینه های تعمیرات را کاهش می دهد و از بتن در برابر تأثیر عوامل شیمیایی خورنده محافظت می نماید.
خواص آب بندی حاصل از مواد نفوذگر کریستال شونده دائمی می باشد. بدلیل اینکه تشکیل کریستالها در داخل بتن صورت می گیرد و در سطح وجود ندارد امکان سوراخ شدن و تخریب آن مانند غشاها و سیستم های آب بندی سطحی و لایه ای منتفی است. لذا حتی در صورت برداشته شدن لایه، سیستم آب بندی مختل نمی شود.
آببندی کریستالی کاملا با بتن سازگار بوده، چسبندگی عالی به بتن ایجاد می نماید مقاومت بتن را در برابر سیکل های ذوب و یخ افزایش می دهد و به جهت کاهش انتشار یون کلراید، میلگردهای فولادی  را در برابر خوردگی محافظت می نماید.
علی رغم اینکه سیستم های نفوذگر کریستال شونده نفوذ آب از طریق منافذ مویین را مسدود می کنند به بتن اجازه تنفس داده و به کیورینگ و کسب مقاومت بتن کمک می نمایند.
از مهمترین مزایای سیستم آب بندی کریستالی خاصیت خود ترمیم شوندگی (Self-healing property) آن است. این سیستم قادر است ترکهای موئین استاتیک حاصل از جمع شدگی (Shrinkage) تا عرض mm 4/0 ( 400 میکرون ) را با تشکیل نانو کریستال ترمیم نماید و مانع عبور آب از این ترکها گردد.
آب بندی کریستالی نسبت به مواد شیمیایی در محدوده PH بین 11 - 3 در تماس مداوم و بین 12 - 2 در تماسهای دوره ای مقاوم است. رطوبت و اکسیژن تأثیر منفی بر این گروه محصولات ندارند.
  ممانعت از تخریب بتن با استفاده از تکنولوژی کریستالی:
با استفاده از مواد نفوذگر کریستال شونده می توان از بتن در برابر آسیب های بسیاری محافظت نمود و بر عوامل مخرب زیادی غلبه نمود. از جمله مواردی که می توان از این تکنولوژی در مقابله با عوامل مخرب استفاده نمود عبارتند از:
آب مازاد اختلاط: استفاده آب بیش از حد مجاز در ساخت بتن منجر به آسیب های جدی چون کاهش مقاومت فشاری، افزایش ترکهای ناشی از جمع شدگی، افزایش میزان تخلخل و ضعف آب بندی، کاهش مقاومت در برابر سایش و فرسایش، و کاهش دوام می شود.
آب مازاد اختلاط که بیش از آب مورد نیاز برای فرایند هیدراسیون است منافذ و مسیرهای موئینه در بتن باقی می گذارد که نهایتا مسیر ورود آب و مواد شیمیایی به بتن خواهند بود. نفوذ آب و مواد شیمیایی خورنده چون کلرایدها، سولفاتها و دی اکسید کربن منجر به تخریب بتن به مرور زمان می شوند.
سیستم نفوذگر کریستال شونده با تشکیل کریستالهای نامحلول سوراخ ها و منافذ را مسدود کرده و ترکها را طی فرایند خود ترمیم شوندگی پر می کند. کریستالها در کلیه مسیرهای آب تشکیل می شوند: داخل ترکها، منافذ مویین و ... به جای کاهش تخلخل بتن، با استفاده از کاهنده های آب، روان کننده ها و فوق روان کننده ها، تشکیل کریستالی متعهد پرکردن و مسدود کردن تخلخل ها در بتن شده و به عنوان جزء دائمی و جدائی ناپذیر و یکپارچه با سازه در می آیند. کریستالها با ایجاد ساختار شبکه ای (Cross-linked) و متراکم (Dense) در توده بتن آن را نفوذ ناپذیر می نمایند.
کاور بتنی ناکافی : قرار گرفتن میلگردهای تقویت کننده فلزی در فاصله نزدیک از سطح خارجی بتن منجر به ترک خوردگی، تخریب در اثر سیکل های ذوب و یخ، و خوردگی میلگردها می شود. زمانیکه کاور بتنی روی میلگردها به حد کافی نباشد شبکه های فولادی  در معرض خوردگی و زنگ زدگی قرار می گیرند. از آنجا که سرعت انبساط و انقباض فلز تحت تأثیر تغییرات دمایی، با بتن متمایز است. انبساط فلز باعث ایجاد نیروهای داخلی در بتن می شود. زمانیکه این نیروها از مقاومت کششی بتن بیشتر می شوند بتن ترک می خورد.
همچنین در بتن های نفوذپذیر با کاور ناکافی، آب و مواد شیمیایی خورنده به راحتی به بتن نفوذ کرده و به شبکه میلگردها دسترسی می یابد.
وقتی فلز در معرض محیط خورنده قرار می گیرد خوردگی اتفاق می افتد و ترک خوردگی یکی از عواقب آن  است. سیستم آب بندی کریستال شونده می تواند تأثیر منفی کاور ناکافی را تا حد زیادی  خنثی نماید. این سیستم نسبت به مواد شیمیایی در محدوده PH بین 11 - 3 در تماس مداوم و بین 12 - 2 در تماس های دوره ای مقاوم است. این سیستم در برابر نفوذ آب و مواد شیمیایی بداخل بتن مقاومت کرده و دسترسی آنها را به میلگردهای تقویت کننده محدود می نماید. همچنین در صورت مصرف این سیستم، ترکهای موئین، ترمیم شده و مسیر عبور آب و فاکتورهای مخرب مسدود می گردد.
عیوب ساخت : مشکلات نازک کاری و عملیات تکمیلی، کرموشدگی، نقایص مربوط به قالب بندی  در این دسته قرار می گیرند.
کرموشدگی ها ( Honeycombs ) نواحی از بتن هستند که منافذ و سوراخ هایی در آنها باقی مانده است. زمانیکه خمیر سیمان نتواند فواصل اطراف سنگدانه های درشت را پر کند این معضل اتفاق می افتد.
خوردگی میلگردهای فولادی : بتن سخت شده از مقاومت فشاری خوبی برخوردار است اما مقاومت کششی ضعیفی دارد. استفاده از میلگردهای تقویت کننده در بتن، امکان افزایش ظرفیت باربری سازه ها را مهیا می نماید.
عمر مفید سازه بتنی تقویت شده، ارتباط مستقیم با سرعت خوردگی میلگردهای فلزی دارد.
زمانیکه میلگرد فلزی در معرض المانهای خورنده قرار می گیرد دچار خوردگی می شود. بتن شدیداً قلیایی است. این قلیائیت منجر به تشکیل لایه تأثیرناپذیر ( Passive ) بر سطح فلز می شود که آن را در برابر خوردگی محافظت می کند. این لایه تنها در PH بالای 5/12 دوام می یابد و با کاهش PH از بین می رود. این کاهش  PHدر اثر ورود آب و المانهای مهاجم بداخل منافذ و ترکهای بتن اتفاق می افتد. با تخریب لایه پسیو، خوردگی اتفاق افتاده و اکسید آهن شکل می گیرد. محصولات خوردگی حجمی بالاتر از فلز اولیه دارند و نتیجتاً به فضای بیشتری نیازمند هستند. این امر منجر به ایجاد فشارهای داخلی بیش از مقاومت کششی بتن شده و ایجاد ترک می کند. ترکهای بیشتر و جداشدگی لایه ها، خوردگی را تسریع کرده و شرایط را وخیم تر می نمایند.
مهمترین دلایل خوردگی میلگردها عبارتند از : وجود ترک در بتن و نفوذ یون کلراید، دی اکسید کربن، سولفات، همچنین سیکل های یخ و ذوب، واکنش قلیایی سنگدانه ها و قرار گرفتن در معرض اسیدها.
در نتیجه پاشش نمکهای یخ زدایی ـ کلریدکلسیم و کلرید سدیم ـ و همچنین در صورت وجود کلراید در سنگدانه های طبیعی یا آب اختلاط یا قرار گرفتن در محیط دریایی و یا استفاده از افزودنی های تسریع کننده هیدراسیون حاوی کلراید، بتن در معرض حمله کلرایدها قرار می گیرد.
دی اکسید کربن در هوا وجود داشته و از طریق منافذ حاوی هوا ( Air - Filled pores ) به داخل بتن نفوذ می کند. دی اکسید کربن با هیدروکسید کلسیم واکنش داده و PH عادی بتن را کاهش می دهد. طی این فرایند کربناسیون اتفاق می افتد که لایه های سطحی بتن را نرم می کند.
هر دو یونهای کلراید و دی اکسید کربن از طریق منافذ بتن نفوذ می کنند. لذا محدود نمودن و مسدود کردن منافذ راه منطقی جهت ممانعت از بروز این معضلات خواهد بود.
با استفاده از تکنولوژی کریستالی، کریستالها در منافذ و لوله های مویین تشکیل می شوند و تخلخل بتن را کاهش می دهند. این آب بندی دائمی راه های ورود یونهای کلراید و CO2 را مسدود می نماید.
از آنجا که انتشار CO2  از طریق منافذ حاوی هوا، و انتشار یونهای کلراید از طریق منافذ حاوی آب ( Water - filled ) صورت  می گیرد لذا مسدود شدن منافذ، فرایند انتشار را متوقف می کند.
مواد نفوذگر کریستال شونده تأثیر گازهای NO2 , SO2 , CO , CO2  را که منجر به کربناسیون می شوند محدود می نماید.
سازه های بتنی که با سیستم کریستالی محافظت شده اند از انتشار کلرایدها ممانعت می نمایند. این امر موجب محافظت میلگردهای تقویت کننده فولادی  و ممانعت از تخریب های ناشی از آن است. همچنین این سیستم ها خود فاقد کلراید هستند و به عنوان منبع تأمین کلراید عمل نمی کنند.
سیکل های یخ و ذوب : زمانی که آب حبس شده در بتن منجمد می شود تا حدود %15 انبساط حجمی می یابد. این انبساط فشارهای داخلی در بتن ایجاد می کند. زمانیکه این نیروهای داخلی از مقاومت کششی بتن بیشتر می شود شکست و ترک اتفاق می افتد.
تخریب ناشی از سیکل های یخ و ذوب زمانی اتفاق می افتد که بتن در حالت اشباع قرار دارد. این امر ارتباط مستقیم با تخلخل بتن دارد. لذا کاهش جذب آب در بتن می تواند بتن را در برابر سیکل های ذوب و یخ محافظت نماید.
سیستم نفوذگر کریستالی، آب بندی یکپارچه دائمی تأمین می نماید که منافذ بتن را مسدود کرده و جذب آب را از هر دو جهت مثبت و منفی محدود می کند. وقتی بتن جذب آب نداشته باشد به حالت اشباع در نیامده و تخریب ناشی از سیکل های یخ و ذوب نیز در آن اتفاق نمی افتد.
واکنش قلیایی سنگدانه ها : سنگدانه های حاوی سیلیکا و مواد سیلیسی، به جهت محتوی سیلیکای بالا با یونهای قلیایی در سیمان پرتلند ـ هیدروکسیدهای کلسیم، سدیم و پتاسیم ـ وارد واکنش می شوند.
بسته به محتوی قلیایی سیمان ، PH حدود 5/13 - 5/12 خواهد بود. سنگهای اسیدی در این محیط شدیداً   قلیایی استوار  نمی مانند. در طی زمان نسبتاً طولانی، در اطراف سنگدانه های واکنش پذیر ژلی تشکیل می شود که در حضور آب و رطوبت، متحمل انبساط شدید می شود. انبساط و ترک خوردگی در اطراف قطعات سنگدانه اتفاق می افتد.
محدود کردن یا به تأخیر انداختن واکنش قلیایی سنگدانه ها به طریقی با استفاده از تکنولوژی کریستالی میسر است. نگهداشتن بتن در محیط خشک منجر به کاهش سرعت انبساط ژل می شود. از آنجا که شرط لازم برای انبساط ژل حضور رطوبت است حذف رطوبت با مسدود نمودن منافذ بتن، از انبساط ژل و آسیب های ناشی از آن ممانعت می نماید. آب بندی کریستالی، بتن را در برابر واکنش های قلیایی سنگدانه ها محافظت می نماید.
ترک خوردگی : ترک در اثر عوامل مختلفی ایجاد می شود. دو نوع اصلی ترک عبارتند از ترکهای سازه ای ( Structural )  و ترکهای غیرسازه ای  ( Non - structural ). ترکهای سازه ای با بارهای زنده و مرده حادث می شوند.
ترکهای غیرسازه ای در اثر جمع شدگی و انقباض بتن در حین کیورینگ، گرادیانهای دمایی و انبساط و انقباض حرارتی بوجود می آیند.
ترکهای غیر سازه ای توانایی سازه را در تحمل بار تحت تأثیر قرار نمی دهند و معمولاً چندان عمیق نمی شوند. اما می توانند منجر به سایر تخریب های بتن شوند.
کلیه بتن های ساخته شده با سیمان، در طی فرایند هیدراسیون و کیورینگ مقداری جمع شدگی ( Shrinkage ) را تجربه می کنند. این انقباض منجر به بروز ترکهای جمع شدگی ( Shrinkage cracks ) موئین در انواع مختلف می شود. همچنین زمانیکه بتن تازه در معرض تبخیر شدید آب قرار می گیرد بتن دچار ترک می شود.
مواد نفوذگر کریستال شونده بروز و رشد این ترکها را محدود می نمایند.
این مواد با تشکیل نانو کریستال در ترکها، آنها را مسدود نموده و از جریان آب به داخل آنها ممانعت می نمایند. خاصیت خود ترمیم شوندگی مواد کریستال شونده، ترکهای حاصل از جمع شدگی تا عرض 4/0 میلیمتر را ترمیم می نماید.
 
نتیجه گیری :
بتن معمولاً در معرض آسیب های ناشی از تأثیر آب و مواد شیمیایی خورنده است. راههای زیادی در محدود نمودن تخریب بتن وجود دارد. استفاده از سیستم آب بندی نفوذگر کریستال شونده، چه بصورت افزودنی در مخلوط بتن تازه، و چه بصورت پوشش بر سطح نهایی بتن، یکی از مؤثرترین، مقرون به صرفه ترین و مطمئن ترین راهها در آببندی و محافظت سازه های بتنی است.
این سیستم به میزان قابل توجهی آب بندی، کاربری، عملکرد و دوام سازه بتنی را بهبود می بخشد. تخلخل ها و منافذ بتن را با تشکیل کریستالهای مقاوم و نامحلول مسدود می نماید و بتن را در برابر آب و عوامل خورنده محافظت می کند. از مهمترین مزایای این سیستم آب بندی بدون درز بودن (Seamless)، تحمل فشارهای هیدرواستاتیک تا 14 بار از جهات مثبت و منفی، و عملکرد دایمی آن میباشد.
روشهای سنتی محافظت و آب بندی بتن، مانند غشاهای آب بند و سایر پوششها، کماکان در معرض خطر آب و مواد شیمیایی و عوامل مخرب بیرونی  قراردارند . تنها با اضافه نمودن تکنولوژی کریستال شونده می توان منافذ و ترکهای ریز ناشی از فرآیند اجرا و کیورینگ بتن را آب بندی و مسدود نمود.
 
بر چسب ها ی : آب بندی بتن،آب بندی فشارمنفی،آب بندی فشار مثبت،بتن آب بند،بتن ناتراوا،مواد آب بند نفوذگر،آب بندی چال آسانسور،آببندی،مواد آب بندی بتن،آب بندی دیوار حائل،آب بندی مخزن بتنی،آب بندی استخر،آب بندی تصفیه خانه،ملات آب بند،بتن نفوذ ناپذیر،مقاومت الکتریکی بتن،آب بندی ترک،تزریق پلی یورتان،آب بندی سازه های بتنی،رفع نشت ،واترپروف،بتن واترپروف،چسب بتن،آب بندی کولینگ تاور ،آب بندی کلاریفایر،لوله های موئینه بتن ،پنترون،پوشش حافظتی بتن ،عایق رطوبتی بتن. 
مطالب مفید عمرانی
 

تمامی حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به شرکت توسعه صنعت زیگورات می باشد .

طراحی سایت